‘Hoe vind je mijn nieuwe jurk?’ Mijn vrouw kijkt me halverwege de trap met een stralend gezicht aan. ‘Een beetje lang’, antwoord ik nonchalant, niet voorbereid op de vraag. Haar lach bevriest in een honderdste van een seconde. Verkeerd antwoord. Ik realiseer het me meteen. Ze vraagt niet naar mijn mening. Ze vraagt om een complimentje. En weg is de gemoedelijke zondagochtend.

Laffe vlucht

Om niet verder verstrikt te raken in een ruzie over modegevoel kies ik voor een laffe vlucht. Mompelend dat Ramos nog moet plassen, knijp ik er tussenuit, samen met mijn flink uit de kluiten gewassen zwarte bouvier. Hij is nog jong, weegt bijna 50 kilo en is wegens wangedrag van de puppyschool gestuurd. Ramos kiest ongeremd zijn eigen weg. Wandelingen met hem zijn fysiek uitputtend maar mentaal heel verfrissend.

De kunst van het luisteren

Terwijl ik door Ramos wordt voortgesleurd langs een pas uitgebaggerd polderslootje, speelt het tafereeltje nog een keer door mijn hoofd. Van de Dagelijkse Gedachten die ik de afgelopen jaren heb verstuurd, gingen er tientallen over luisteren. Of beter gezegd: de kunst van het luisteren. Hoe vaak vragen we iemand niet hoe het gaat en luisteren we nauwelijks naar het antwoord. Richard Brandon, een drukbezette mondiale ondernemer kent die kunst wel. En het heeft de miljardair geen windeieren gelegd. Zijn geheim luidt: ‘De snelste manier om problemen op te lossen, is door te luisteren’.

Een witte zwaan

Luisteren is niet de beste eigenschap van Ramos. In gedachten verzonken let ik niet op de omgeving. Ramos echter wel. Een witte zwaan stapt statig door het weiland en 50 hondenkilo’s sprinten erop af. Ik schrik op door zijn geblaf. De zes meter lange rollijn is al bijna aan het eind als ik mij schrap zet. ‘Blijijijijijffffffff!!!’ gil ik nog. Tevergeefs. Als de lijn strak staat, vlieg ik met een boog en een krachtterm voorover in het gras. Ramos draait zich om en doet mee aan dit nieuwe spelletje door bovenop mij te springen.

Geweldloze communicatie

Als ik een half uurtje eerder juist had geantwoord, zou ik het huis niet zijn ontvlucht en zou ik nu niet voorover in een weiland liggen. Zo zie je maar, goed luisteren kan ongelukken voorkomen. Weer op de been besef ik dat ik beter had kunnen weten. Waarom heb ik niet ‘nonviolent’ gecommuniceerd met mijn vrouw? Nonviolent Communication is een ‘uitvinding’ van de Amerikaanse psycholoog Marshall Rosenberg. In Nederland beter bekend als Geweldloze Communicatie of Verbindende Communicatie.

Behoefte van de ander

Kijk maar eens op internet. Er zijn best veel trainingen. Ik heb geen workshop gevolgd maar ken het begrip van een partner van de Dagelijkse Gedachte. Het idee erachter ligt voor de hand en toch doen we het met z’n allen niet. Tijdens een gesprek luister je niet alleen naar de letterlijke woorden maar probeer je de behoefte van een ander te ontdekken. Door je empathisch open te stellen, maak je emotioneel verbinding en voelen beide partijen zich begrepen.

Verkeerde dingen roepen

Ja, ja. Het klinkt allemaal een beetje soft, maar toch zal je verbaasd zijn hoe effectief Nonviolent Communication kan zijn. De Engelse filosoof Mansukh Patel verwoordt het heel mooi in dit citaat: ‘Ik proef mijn woorden voor ze mijn mond verlaten, zodat ik weet dat ze niemand pijn zullen doen.’ Er is ook een praktische Nederlandse uitvoering van: ‘Tel eerst even tot tien voordat je uit emotie allerlei verkeerde dingen roept’.

Hondenblazer

Mijn wandelingetje met Ramos zit er bijna op. Ik loop achterom het huis en pak de geribbelde slang van de hondenblazer, een uitkomst voor bouvierbezitters. Het lijkt een omgekeerde stofzuiger. Met een krachtige luchtstroom blaas ik de zware vacht van Ramos in een kwartiertje brandschoon. En hij geniet er ook nog van. Met grote bruine ogen kijkt hij mij gelukzalig aan als de warme wind door zijn vacht stroomt.

Een leuk cadeautje

Het zwarte apparaat is een geschenk van mijn vrouw. Zij weet namelijk wel hoe je geweldloos communiceert, met aandacht voor elkaars behoeften. Ze is ook gek op Ramos maar zij heeft geen behoefte aan de moeraslucht in huis als hij weer eens in een moddersloot is gedoken. Echter gunt ze mij wel liefdevol mijn behoefte om samen met Ramos uit te waaien in de polder. Met een glimlach zei ze een paar maanden geleden bij het avondeten: ‘Schat ik heb een leuk cadeautje voor je’. Dat klinkt heel wat geweldlozer dan de diepere boodschap: ‘Ik vind de stank van je vieze hond echt niet meer te harden’.

Ben jij goed in communiceren? Laat hieronder een reactie achter!