De periode tussen twee woningen overbruggen we met het gezin op een vriendelijk vakantiepark aan een wijde plas in een groene polder. De knusse recreatiebungalow heeft een groot terras waar de chaos heeft toegeslagen. Al weken kijken wij uit op een berg van kapotte tuinstoelen, omgewaaide potplanten, afgekloven hondenspeeltjes en vergeten zomerkleding. Van het rommelige uitzicht vanuit de woonkamer word ik steeds onrustiger. De harmonie van de prachtige tuin is verstoord. Waarom ruim ik het terras niet op?
Klussen die blijven liggen
Miljarden mensen op de aardbol worstelen met hetzelfde probleem. Niet iedereen heeft een vervuild terras, maar we kennen allemaal wel van die klussen die maandenlang blijven liggen. Waarom is het toch zo moeilijk om de handen uit de mouwen te steken? Bij de Dagelijkse Gedachte die ik verstuur, is beginnen een regelmatig terugkerend thema. Veel historische persoonlijkheden hebben er hun mening over geuit. Soms praktisch zoals Walt Disney: ‘’De beste manier om te beginnen is op te houden met praten en beginnen’’. Anderen inspirerend zoals Jalal ad-Din Rumi: ‘’Begin een groot en dwaas project, ongeacht wat anderen van je denken’’.
Smoesjes
Iedereen komt met een eigen smoesje om ergens niet aan te beginnen. Ik kreun altijd dramatisch ‘’Ik wil nu effuh rust’’. Mijn gezinsleden weten dan al 100 procent zeker dat het die dag niet gaat gebeuren. Toch zijn er aan de basis maar drie redenen waarom mensen niet in actie willen komen. We willen het ooit doen maar we stellen het uit; het bekende uitstelgedrag. We beginnen ergens niet aan omdat we het oprecht niet willen; daar begin ik niet aan! Alleen dwang trekt de weigeraar dan over de streep. De kosten voor levensonderhoud dwingen iemand naar een verschrikkelijke baan te gaan ondanks dat hij of zij deze vurig haat.
Televisieprogramma Het Roer Om
De derde reden spreekt mij persoonlijk het meest tot de verbeelding. Je wilt wel maar je durft niet. Eén op de duizend springt tegen alle logica in toch in het diepe. Het Roer Om is daarom een van mijn favoriete televisieprogramma’s. Landgenoten die alles achterlaten om iets volslagen anders in het buitenland te beginnen. Meestal sjofele campings op een kale berg, zonder vergunning, zonder water, zonder gasten maar met veel regen. Want programmamakers gaat het vooral om ellende. Ik heb altijd diep respect gevoeld voor deze dappere naïevelingen. Zelfs als ze na een moeilijk jaar failliet op hangende pootjes terugkeren naar een mistroostig flatje in Nederland.
De eerste primitieve mensen
Geen idee of er ooit wetenschappelijk onderzoek naar is gedaan maar het ligt voor de hand dat de mens van nature geen beginner is. De eerste primitieve mensen leefden in tropische gebieden waar het lekker warm was en voedsel ruim voor handen. Ze hoefden alleen maar even wakker te worden, een vrucht uit de boom te plukken en de dag was zinnig gevuld. Later verspreidde onze soort zich ook naar koudere gebieden en de maatschappij ontwikkelde naar was ze nu is: druk en gecompliceerd.
Mañana
Dus als iemand je blijft achtervolgen met de vraag ‘Waarom begin je er niets eens aan?’ kan je met droge ogen antwoorden dat het tegen jouw natuur is. ‘Ik ben oorspronkelijk van de twee miljoen jaar oude stam Homo habilis uit Oost-Afrika en ergens aan beginnen zit niet in mijn genen’. Vervolgens ga je door met je nutteloze bezigheid of ervaar je de rust van het niets doen. In het warme Spanje heeft deze levensfilosofie zelfs een naam: mañana. Ik zie morgen wel!
Benedictus van Nursia
Onze maatschappij zou allang ten onder zijn gegaan aan algemene lamlendigheid als in het jaar 480 Benedictus van Nursia niet was geboren. Hij vond het kloosterleven uit, gebaseerd op de menselijke natuur om nergens aan te willen beginnen. Zijn oplossing was een strikt dagritme. De activiteiten stonden vast. Als je stopt met het ene, begin je met het andere. Je vindt dit principe nog steeds terug in onze maatschappij: kantoortijden, openingstijden, vertrektijden, pauzes, weekends en vakanties. Eigenlijk zijn we allemaal nonnen en monniken.
Pak gewoon een paar vuilniszakken
‘Je lult er weer lekker omheen’, zou mijn vrouw uitroepen na het lezen van mijn blog. ‘Pak gewoon een paar vuilniszakken en maak het terras schoon. ‘Dan is het klaar’. Daar heeft ze een punt. Waarom kies ik voor het schrijven van een stukje over ‘beginnen’ en begin ik niet gewoon aan het schoonmaken van mijn terras? Het duurt ongeveer even lang en ik ben lekker gezond bezig. Nu zit ik binnen in een bedompte ruimte terwijl het buiten zonnig herfstweer is.
Oké, oké, oké, dan stop ik er nu mee en ga ik aan het terras beginnen. Heeft Benedictus weer zijn zin gekregen. Als je stopt met het ene, begin je met het andere…
Ja, ik herken dit zó, ik durf óók niet in het diepe springen. Er werd me té veel angst aangepraat in mijn opvoeding en door mijn ex. En nu ik er alleen voor sta, durf ik niet. Altijd in de gouden kooi gezeten wat betreft werk, nu werkloos en bevroren, verlamd. Ik weet nog niet wat ik nodig heb, behalve die virtuele schop onder mijn kont. Uw dagelijkse gedachte helpt me te mogen glimlachen en een goed gevoel te krijgen. Ook ik ga nu stoppen met schrijven en beginnen aan een opruimtaakje. Dank je.