Ik ben boos. Jij bent boos. Hij is boos. Zij is boos. Wij zijn boos. Jullie zijn boos. Zij zijn boos. Nee, het is geen grammatica les. Het is volgens hoogleraar klinische psychologie Jan Derksen de tijd waarin wij leven.
Automeditatie
Zoals er mensen zijn die zweren bij wandelmeditatie, voel ik mij goed bij automeditatie. Met een kalm gangetje in mijn comfortabele Volvo cruisen over de snelweg. Autoradio aan en even helemaal in mijn eigen wereldje. Wat kan het leven toch mooi zijn. Tenminste, tot Jan zijn mond open doet.
60 seconden geluk
Het voorjaarszonnetje strijkt nog wat verlegen over het asfalt van de A4. Ik heb NPO-radio 1 opgezet en daar brandt psycholoog Jan Derksen vanuit het niets los. Het programma Villa VdB biedt hem een open podium voor een monoloog over het huidige tijdsbeeld. Zijn visie laat zich gemakkelijk samenvatten. Iedereen is boos.
Dat is niet goed, weet ik als oprichter van de Dagelijkse Gedachte. Vele grote denkers waarschuwen in mijn dagelijkse e-mail en in de app voor boosheid. ‘’Als je met boosheid reageert op boosheid, schep je alleen meer boosheid’’, leert Boeddha ons. En de Amerikaanse denker Ralph Waldo Emerson (1803-1882) voegt daar praktisch aan toe: ‘’Niet boos worden mensen, want elke minuut boosheid kost je 60 seconden geluk’’.
Gefrustreerde narcisten
Psycholoog Jan is niet van de lange verklaringen. De westerse welvaart is, hoe vreemd het ook klinkt, volgens hem de oorzaak van onze boosheid. De laatste generaties zijn opgegroeid zonder tegenslagen. Bovendien opgevoed door ouders die zich niet waagden aan een corrigerende tik op de vingers. Het resultaat; een generatie van gefrustreerde narcisten. Ja die Jan beweert nogal wat.
Luisterend naar deze confronterende monoloog van de gedragswetenschapper moet ik mijn best doen om mijn concentratie bij de weg te houden. Nou ja. Nu jok ik een beetje. De zelfdenkende veiligheidssystemen van Volvo houden mij keurig tussen de lijnen. Ik zou zelfs in slaap kunnen vallen achter het stuur.
10.000 keer
Maar mijn gedachten dwalen toch af van het wegdek. Ik behoor niet tot de verwende mens. Ik stam nog uit de tijd zonder douche en centrale verwarming. Maar OOOOOH wat kan ik boos worden. Eigenlijk ben ik dus heel modern, haha. Terugtellend in mijn leven ben ik al meer dan 10.000 keer boos geweest, zo schat ik. Ben ik er wat mee opgeschoten? Eerlijk zeggen Olaf! Nee, dus …
‘’Nou daar ben je dan lekker laat achter gekomen’’, concludeert de Romeinse stoïcijnse filosoof Seneca (5 v.Chr.- 65 v.Chr.) vanuit het archief van de Dagelijkse Gedachte. ‘’Ik glimlach vandaag. Ik glimlach morgen. Het leven is simpelweg te kort om boos te zijn’’. Hij heeft gelijk maar dat besef je pas in de herfst ervan.
Vrachtwagen
Ik wissel van baan ter hoogte van Schiphol. De A4 telt hier 6 rijstroken en het verkeer raast links en rechts voorbij. Ik wacht achter mijn stuur op een oplossing uit de autoradio voor al die maatschappelijke boosheid.
Maar hoogleraar Jan houdt het vooral bij een constatering en sluit af met reclame voor zijn boek over boosheid dat eind van dit jaar verschijnt. Lekker dan. De boel stevig oppoken en je dan eenzaam achterlaten met je gedachten. Wat voor een psycholoog is dat? Daar zou je boos van kunnen worden. Ik grinnik in mezelf en stuur afwezig richting de uitvoegstrook. Toeeeeeeeeeeetuh. De scheepshoorn van een enorme vrachtwagencombinatie doet mijn autoruiten trillen. Oef, even niet opgemerkt.
Spiegel
Mijn verstandige Volvo heeft zelf al ingegrepen. Het blijft een vreemd gevoel als er vanuit het niets aan je stuur wordt getrokken. Maar het heeft een ongeluk voorkomen. En ja hoor, vanuit de vrachtwagencabine wordt een arm naar buiten gestoken met een dikke middelvinger omhoog.
Je kunt hem geen ongelijk geven. Ik geef gas en ik kijk de vrachtwagen na in mijn binnenspiegel. De weg ligt weer voor mij open en ik vervolg mijn automeditatie met het Engelse spreekwoord: ‘’De wereld is als een spiegel. Kijk je boos, dan kijkt hij boos terug. Glimlach je, dan glimlacht hij terug’’.
Ik ben benieuwd. Ervaar jij ook een tijd van boosheid? Wat maakt jou boos? Of ga je door het leven met een glimlach? Laat je reactie achter.
Ik ben voornamelijk boos vanwege het feit dat heel veel mensen alle misstanden in de wereld zo laconiek opnemen, met een houding van ‘het zal mijn tijd wel duren’ …. waar is potdomme de eigen verantwoordelijkheid, de empathie, de compassie, de ‘actiebereidheid’?!
Ik merk bij mezelf dat boosheid een automatische reactie is, een soort reflex, om een verwachting die ik had en die plotseling niet uitkomt. Dus probeer ik maar geen verwachtingen meer te hebben, maar dat valt nog niet altijd mee. Vooral de zogenaamde gerechtvaardigde verwachtingen, zoals “je mag toch verwachten dat iemand zich aan zijn eigen belofte houdt”, of “je mag toch verwachten dat iemand oplet in het verkeer”, of “je mag toch verwachten dat mensen rekening houden met elkaar”. Ook die maar niet. Dat helpt om niet boos te worden en wanneer ik toch weer in een boze emotie schiet, me meteen te realiseren dat ik blijkbaar alweer een verwachting had. Dan is de boosheid meteen over. Er kunnen dan natuurlijk soms wel pijn of verdriet overblijven.
boosheid wordt geactiveerd door het OMA principe waar we “allemaal” mee behept zijn:
Opvattingen Meningen Aannames, kortom, ons overtuigingen systeem. Moraal: wees niet overtuigd van je Oma’s…
Of we boosheid ervaren ? nou en of ! buren aan weerszijden van ons en buren verderop in de straat wegens boosheid van het waterschap achter ons ! “Gefrustreerde narcisten “? nou dat is een schot in de roos ! En dan zet je de pc aan en lees je de DG van vandaag: ” Door je eigen woede te overwinnen vernietig je in 1 klap al je vijanden” Gelukkig waren we de afgelopen dagen al zover gekomen en nu krijgen we de bevestiging, van onze hemelse helpers via Olaf. Olaf, wat mooi dat je een doorgeefluik mag zijn !
Ik ben boos?
Vaak is het onmacht, waardoor wij boos worden.
Er is iets gebeurt, daar kunnen we niet goed mee omgaan en dan worden we boos.
Helpt dat? Niet echt.
Ik heb eens op facebook een goede tip gelezen, die voor mij wel werkt.
Wens iemand geluk!
Het lukt niet altijd. Maar het helpt vaak wel om de angel eruit te halen.
Mijn iPhone ligt s’avond op het nacht tafel en word opgeladen. s’morgen bij het opstaan lees ik de dagelijkse gedachten dat doet me goed. Het is als een goeie morgen die je krijgt van de hele wereld.het helpt ook al is het eendag die minder goed gaat.
Ik ben dankbaar dat ik zoveel mensen mag leren kennen met hetzelfde gedachtengoed .Dank voor wie zich daarvoor inzet.
Een hartverwarmende groet.
Roos.
Als opa van bijna 73 van mijn enige kleinzoon van 2 jaar, kan ik niet meer boos worden, het is heerlijk om samen met mijn lieve vrouw waar ik al bijna 50 jaar mee getrouwd ben, op te mogen passen 2x p.week.
Natuurlijk erger ik mij weleens aan die gefrustreerde narcist Johan Derksen van VI, die vaak onschuldige mensen en ons Koningshuis wegzet als onbenullen. Ik denk dat ik weet waarom…hij is (nog) geen opa.!
De oorlog maakt me erg boos, dat het mogelijk is zoveel jonge mensen de dood in te jagen in 2023:
Verder geniet ik van vogels in de tuin en een bosje bloemen in de vaas en mooie boeken
Ook iedere avond te bedanken voor wat we allemaal hebben, al mis ik al 13 jaar mijn geweldige man.
Heel mooi stukje Olaf!
Het klopt… “Wat je geeft, krijg je vaak terug!” Zo herkenbaar! Antwoorden met een glimlach, maakt meestal veel goed!
Het lukt mij ook niet altijd, maar deze mindset is voor jezelf een positieve insteek voor elke dag!
Dankjewel weer voor deze mooie woorden van bewustwording!
Ik was twee dagen geleden boos op de mens: in de wei liep een jonge koe met plastic in zijn bek: het zat vast aan zijn tanden. Ik durfde de wei niet in om het los te maken.
Gisteren ben ik terug gegaan: geen koeien meer in de wei: ik heb al het plastic wat in mij afvalzak van Nederland schoon pastte opgeruimd. Ik kreeg een Dankjewel van een voorbijganger. Ik glimlachte weer.