De meeste tijd gebeurt er niets

23 apr 2021 | Blog Praktisch bekeken

Een gele lijnbus stopt bij de halte. Zes kleuters worden door een hijgende moeder door de klapdeur geloodst. De gezette chauffeur aanschouwt geamuseerd het luidruchtige gezelschap. Als iedereen binnen is, meldt hij de vrouw vriendelijk dat kinderen onder de vijf jaar gratis mogen reizen. ‘’Fijn’’, zegt ze, ‘’dan alleen een kaartje voor mij. Het zijn namelijk drie tweelingen’’. De buschauffeur is even stil en vraagt dan verbaasd: ‘’Krijgt u altijd tweelingen?’’ ‘’Nee hoor’’, antwoordt de vrouw. ‘’De meeste tijd gebeurt er niets’’.

Krappe tweezitter

Dit verhaaltje is afkomstig van Gerald Weinberg, een markante Amerikaanse autoriteit op het gebied van de psychologie achter computersoftware. Het schiet me te binnen als mijn 22-jarige zoon Mink op de krappe tweezitter in ons vakantiehuisje verzucht dat hij Corona nu echt zat is. “Er gebeurt heléééémaal niets’’, kreunt hij wanhopig.

Tijdelijke verblijf

Tijdens het typen van dit stukje lees ik het intro voor aan mijn dochter Kiki. Ze is ook in ons tijdelijke verblijf geperst, in afwachting van haar verhuizing naar Spanje. Wij zijn op zoek naar een nieuwe woning. Kiki is videograaf en ze verschuilt zich achter een enorm beeldscherm, geconcentreerd bezig met de montage van een filmpje. Afwezig reageert ze: ‘’Wat bedoel je nou precies? Heeft ze nog meer kinderen of zo?’’ Staccato klikkend met haar muis wacht ze mijn uitleg niet eens af.

Zes kinderen

Zes kinderen achter elkaar krijgen in vijf jaar is een hele klus. Maar met drie tweelingen schiet je natuurlijk wel op. Bij dit tafereeltje draait het om het begrip ‘altijd’. Vat je ‘altijd’ van de buschauffeur letterlijk op, dan informeert hij of de vrouw de gehele dag door tweelingen aan het baren is. Zo lijkt het een absurde vraag. Maar niet voor computers. Gerald Weinberg leert studenten met dit voorbeeld dat computerprogramma’s vragen letterlijk interpreteren. Altijd is altijd.

Lente

De meeste tijd gebeurt er niets. Als een mantra zingt het door mijn hoofd. Het brengt me bij het bijzondere Zen-citaat: ’De lente komt, stil zittend, niets doend en het gras groeit vanzelf’. Het is een klassieke Dagelijkse Gedachte die ik eens in de paar jaar het voorjaar laat aankondigen. Want ik vind hem werkelijk fantastisch relativerend. De enorme omwenteling van winter naar lente wordt in Zen teruggebracht naar ‘O ja, het gras gaat weer groeien’.

Verslaafd

Onze westerse maatschappij raakt steeds verder verwijderd van het kalme ritme van de natuur. De moderne mens is verslaafd aan gebeurtenissen. Mobieltjes lichten om de paar seconden op met een onbenullig berichtje. Net als brood zijn belevenissen een eerste levensbehoefte geworden. Nieuwsmedia spelen daar handig op in met smakelijk journaals en pittige talkshows. Want als er veel gebeurt, kijken er miljoenen mensen en kunnen de reclameseconden duur worden verkocht.

Tom Sawyer

De meeste tijd gebeurt er niets. Als een mantra zingt het door mijn hoofd. Ken je trouwens deze uitspraak van Mark Twain? ‘Ik ben oud en heb veel problemen gekend, maar de meeste hebben nooit plaatsgevonden’. De schrijver van de legendarische uitgave Tom Sawyer adviseert je hiermee om niet te bang te zijn voor het leven. Want hoeveel ellende gebeurt er nu werkelijk echt?

Werkende ouders

Toegegeven, het wordt nu wel een beetje filosofisch. Want ik vermoed dat werkende ouders met schoolgaande kinderen plus een reeks verplichtingen niet echt het gevoel hebben dat er weinig gebeurt in hun leven. Vaak komen ze met 24 uur in een dag niets eens uit. En als na pakweg 20 jaar de kinderen de deur uit zijn, lijkt het alsof hun leven voorbij is gevlogen.

Imitatie alcantara

Terug naar de roodbruine imitatie alcantara bank in ons tijdelijk onderkomen. Het gezicht van mijn zoon straalt pure radeloosheid uit. Zijn Corona-grens is overduidelijk bereikt, nee, overschreden. Een ouder lijdt mee als hij zijn kind ziet lijden. En dat gevoel wordt nog schrijnender als hij machteloos staat. Ik kom dan ook niet verder dan de lullige opmerking die alleen vaders kunnen maken: ‘’Joh Mink, nog eventjes volhouden’’.

Mooiste jaren

Met vuurspuwende ogen kijkt hij mij aan: ‘’Ik ben student pa. Maar er gebeurt heléééémaal niets in mijn leven. Ik kom niet op de uni. Alle colleges gaan via internet. Ik zie mijn studiegenoten alleen bij tentamens. Niet echt het leukste moment. De hockey gaat niet door en ik kan nergens een biertje drinken. Pa, dit zouden de mooiste jaren van mijn leven moet zijn! Maar in plaats daarvan…’’.

De moker

Ik voel intuïtief dat deze rauwe wanhoopskreet een vernietigend einde gaat krijgen. Want wat geniet ik van de lange avonden samen op de bank. Een abonnement op Ziggo Sport produceert een eindeloze reeks voetbalwedstrijden. Wat kan een vader meer wensen dan ze allemaal met z’n zoon bekijken? Dan valt de moker meedogenloos in mijn ziel. ‘’Pa, dit zouden de mooiste jaren van mijn leven moeten zijn. Maar in plaats daarvan… in plaats daarvan…’’. En dan velt Mink diep zuchtend het vonnis: ‘’… zit ik hier met jou op de bank’’.

We zijn bijna aan het einde van de Corona crisis. Dat hopen we tenminste. Hoe heb jij je tijd noodgedwongen thuis doorgebracht? Er is er ondanks alle ellende misschien ook iets goeds uit voortgekomen? Ik ben benieuwd. Laat hieronder jouw reactie achter.

Minder stress met jouw Gedachtenkastje®

Leer hoe je stress kunt aanpakken met jouw eigen Gedachtenkastje®. Nooit meer piekeren, maar zelf bepalen wat er in je hoofd gebeurt. Al velen hebben ontdekt dat het werkt. Je hebt er een leven lang profijt van. Lees er nu alles over.

 

23 Reacties

  1. Christine Merckx

    Terwijl ik stilletjes oud aan het worden ben en er iedere dag een akkefietje groot en klein van ongemakken bijkomt vind ik het oud zijn op zichzelf niet zo slecht.
    Er moet niets meer je dag vul je zelf in en alles gaat in slowmotion Vandaag is het zondag maar eigenlijk maakt dit niet veel verschil met de andere dagen alleen dat de winkels gesloten zijn maar nu in Corona tijd maakt ook dit geen verschil

    Buiten de angst om besmet te worden is mijn leven niet zo drastisch verandert ik ben een huismus en ben graag thuis ik maak het dan ook gezellig rondom mij zowel binnen als in de tuin Aanstaande woensdag mag ik om mijn eerste prik nog nooit ben ik zo blij geweest een prik te krijgen niet dat ik er bang van ben maar nu zal het mijn angst wegnemen voor besmetting en misschien dodelijk ziek te worden leve de wetenschap en de vooruitgang !

    Antwoord
  2. Leen van Melle

    Ik woon in Portugal en de eerste lockdown was mijn dochter en haar vriend die normaal in Frankrijk verblijven mee hier opgesloten Daardoor hadden we een heerlijk samenzijn. Nu deze volgende onzekere periode zijn mijn twee dochters en hun vriend hier bij ons we worden een klein dorpje en hebben veel contact met al onze vrienden en voelen daarom de nadelen van deze lockdown niet. Er is nog een voordeel dat ik veel hulp heb bij de afwerking van mijn huis en dat de kinderen zo een inkomen hebben. Ik tel elke dag men zegeningen.
    Dankje corona.

    Antwoord
  3. Roos van Dijk

    Ik ben allang weduwe en gewend om mijn tijd grotendeels alleen te vullen. Maar nu zijn alle andere activiteiten ook gestopt en moet er iets nieuws verzonnen worden. Via internet is het contact met mijn dochters veel intenser geworden . Ik ben al een leven lang met textiel bezig maar een paar dingen ben ik nooit aan begonnen. Nu wel, sokken breien, jaja wie had dat ooit kunnen denken en ik ben gaan weven. En wat heb ik hier een lol in. Zou anders nooit gebeurt zijn.

    Antwoord
  4. Paula

    Net voordat de boel de eerste keer op slot ging, heb ik mijn kat overgenomen van een echtpaar in een plaats ver weg. Zes weken later had dat niet meer gekund. Ik heb nu dus gelukkig tijdens het hele rottige corona gedoe een maatje. Als er geen contact kan zijn/mag zijn en je bent alleenstaand zoals ik, is het heel vervelend om geen gezelschap te hebben. Ik ben dus super blij met mijn kat.

    Antwoord
  5. Boi

    Ben enorm bij me zelf thuisgekomen
    Heb een job gelaten en een nieuwe als vrijwilliger aanvaard
    Leef veel bewuster, en geniet ervan

    Antwoord
  6. Em

    Wat een grappig verhaal met een duidelijke reactie. Herkenbaar. En ja, wij hier ook heel voorzichtig en thuis. Echtgenoot blaaskanker in juni 2019 en ik borstkanker in november 2019. Allebei mochten en konden wij doorgaan met onze chemokuren en bestralingen en zijn beiden begin september gezond verklaard, maar wel heel kwetsbaar vanwege te weinig weerstand. Thuis en buiten dus heel voorzichtig en we hebben het goed zo, met gezin en kinderen en kleinkinderen op afstand in de tuin, aan de voordeur of bij hen in de tuin en aan de voordeur. Mijn redding was het fietsen wat ik normaal elke dag doe en tijdens de eerste 2 dagen na de chemo niet kon vanwege ziek zijn. Maar tijdens 20 dagen bestralingen fietste ik elke dag 12 kilometer heen en weer terug naar het ziekenhuis, je bent totaal 10 minuten binnen. Dat is zonde van de benzine en slecht voor het milieu. Tevens als lid van de Kath.Ouderenbond maak ik veel fietstochten en maak dan foto’s van de routes met de beschrijving hoe er te komen via Google. Dat gaf dus een goed gevoel er ondanks mijn/onze ziektes toch te kunnen zijn voor anderen en hen blij te maken. Zoals ik vaak als reacties op de routes terugkreeg. Je moet er altijd weer zelf iets moois van maken om de dagen door te komen en vandaag dubbel, want ik krijg straks het 1e Pfizer vaccin toegediend en mijn man heeft dit 2 weken eerder al gekregen. Dus positief door en hopen gezond te mogen blijven

    Antwoord
    • Lut

      Wat een mooi voorbeeld van positief in het leven staan!! Fijn om een volgende coronadag mee te starten. Dankuwel! En veel positieve energie ook voor jullie!

      Antwoord
      • Em

        Beste Lut, Dank je wel. Positieve energie is zo belangrijk en jij geeft het nu ook weer door.

        Antwoord
  7. Leonne

    Hoi Olaf, ik ben wel benieuwd hoe jij “het einde” van de Coronacrisis voor je ziet… dat is dan voer voor een volgend stukje misschien, als het lukt daar een mooie draai aan te geven. Maar mijn ervaring met deze periode is samen te vatten in: vervreemdend, verrijkend en verstillend. Het is voor mij een tijd van transformatie over de hele (wereld-)samenleving. Gelukkig niet alleen een transformatie naar de van boven opgelegde nieuwe gewoontes, maar ook een naar nieuwe banden en netwerken, verdiepende contacten en hoop op een heel ander tijdperk dankzij een enorm breed gedragen vertrouwen dat het niet van een paar mensen hoeft af te hangen wat er gaat gebeuren. Én een goed contact met onze puberdochter die gelukkig heel mooi haar draai vindt tussen de contacten die ze heeft kunnen vasthouden in de tijd van geen-schoolbezoek geen-vriendinnenbezoek geen-feestjes en geen-sociale-mogelijkheden-in-real-life. Ze hoeft niet op de bank te zitten als ze dat niet wil. En wij hoeven ook niet voor de tv te hangen, gelukkig maar, fijn de natuur in is ook mogelijk.

    Antwoord
  8. Will

    Ik ben alleenstaand, al aardig wat jaartjes. Gezinsleven is in de beginjaren van 2002 gestopt.
    Kind de deur uit en manlief stapte op.
    Gezondheid is ook niet al te best, daardoor ben ik wel gewend aan bepaalde beperkingen. Misschien is dit nu wel een voordeel, acceptatie hoort er al lang bij in mijn geest.
    Waar ik wél blij mee ben: de
    Buurvrouwenbubbel waar ik toe behoor. Daarnaast mijn vele kontakten dankzij vriendschappen waaronder langjarige.
    Ik heb mezelf getrakteerd op Netflix. Dat wel.
    En verder: moed houden.
    En de jongeren die klagen: logisch. Maar wees blij dat je als jonge Nederlander straks gewoon weer vrolijk verder kunt gaan met je leven, en dst je niet in een oorlogsland bent geboren en getogen

    Én mijn twee katten.

    Antwoord
  9. Janny

    Voor mij vind ik dit een heerlijke tijd. De rust en toch eigenlijk alles kunnen. Wandelen fietsen lekker koken. Ik mis mijn wekelijkse yoga en naar de sauna. Dat komt wel weer.
    Ik volgde eerst al het nieuws erover, tot aan de praat programma’s toe, ben daar mee opgehouden. Zoveel negativiteit.
    Dit was het stukje wat mij betreft. Begrijp dat het voor degene die zijn werk stil ligt het een ander verhaal is. Begrijp ook dag het voor jongeren niet fijn is om niet volledig te kunnen sporten en studeren. Wij kunnen ook niet alles doen, naar heb wel een fijne jeugd gehad. Weekends bij je ouders op de bank zitten is jou niet hoe je het graag wilt.
    Hoop dag met een beetje goede wil van iedereen om het laatste stukje nog vol te houden. Niet voor mij zelf, maar zal blij zijn dat allemaal scholen weer normaal open zijn en de zorg wordt ontlast. Ik hou ook niet van vaccineren, maar doe het wel. Als dat de sleutel is… ik ga nog even genieten van mijn wandeling en hoe mooi de natuur zich ontpopt

    Antwoord

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *