Ik dateer uit de tijd dat roken nog niet ongezond was. In de vroege jaren zeventig van de vorige eeuw toerde ik rond op een zwarte Puch-brommer, steevast met een sjekkie in de mondhoek. Mooie tijden, verzacht door de onbezorgdheid van de jeugd. Diep verscholen in mijn geheugen schoten ze vorige week als een flits door mijn hoofd, wakker geschud door de geur van een achteloos weggegooide, na smeulende sigarettenpeuk.
Herinneringen
Het gebeurde op een vroege, ijskoude ochtend in een park in Leiderdorp, tijdens een vroege uitlaatronde met Ramos. Ik ben al jaren geleden gestopt. Want nu is roken wel ongezond. Toch triggerde de zweem van tabaksrook, zo maar vanuit het niets, melancholische herinneringen uit een ver verleden. Wat een geur al niet met je kan doen.
Astrid Groot
‘Goed opgemerkt Olaf’’, complimenteert hoogleraar evolutiebiologie Astrid Groot mij meekijkend over mijn schouder terwijl ik dit stukje typ. Het is niet toevallig dat haar geest boven mijn computer zweeft. Ik heb namelijk eens gegoogeld wat geur veroorzaakt in een mensenleven. En zij is daarin gespecialiseerd.
Het viooltje
Natuurlijk ben ik ook in het archief van de Dagelijkse Gedachte gedoken voor bijzondere quotes over geur. Een van de mooiste vind ik deze van Mark Twain: ‘’Vergiffenis is de geur die het viooltje afgeeft aan de hiel die het vertrapt’’. Of eentje met een knipoog van parfumeur Olivier Creed: ‘’Dames, een man vergeet hoe je handtas eruit zag, maar hij vergeet nooit de geur van je parfum’’.
De neus
Niet Facebook, Instagram of bijvoorbeeld e-mail is volgens wetenschapper Astrid Groot het meest gebezigde communicatiemiddel tussen mensen. Met stip op nummer 1 staat de neus. Ja, de neus! Volgens de professeur feminine is geur de oudste taal op aarde. Ze doceert hierover op pakkende wijze in een college bij de Universiteit van Nederland, te beluisteren op Spotify.
Lekker bloed
Ik heb van haar geleerd dat we leven in een wereld vol geurmoleculen. Deze kleine deeltjes hebben allemaal wat anders te vertellen. Voor muggen betekenen ze etenstijd. Hoe diep ik ook onder mijn dekbed wegduik, een mug snuift mijn geur van 20 meter ver zonder moeite op. De irritante zoemertjes zijn bovendien kieskeurig. Ik word ’s morgens wakker gierend van de jeuk maar mijn vrouw heeft geen enkel bultje. ‘’Jij hebt lekker bloed’’, plaagt ze dan.
Elizabeth Taylor
Over samen opstaan gesproken; geur bepaalt om te beginnen met wie we naar bed gaan. De legendarische actrice Elizabeth Taylor trouwde maar liefst 8 keer. Haar versiertruc? “De schoonheid van een geur is dat ze je hart raakt en hopelijk dat van een ander’’. Aantrekkingskracht tussen mensen ontvlamt inderdaad door de geurmoleculen, in dit geval de feromonen die we uitwisselen. Bij mijn zweterige t-shirt verzucht mijn vrouw: ’’Olaf, je moet snel eens in bad!‘’ Terwijl ze bij de transpiratieplekken van Bradley Cooper weg zwijmt naar romantische oorden.
Miscommunicatie
We hebben trouwens niet altijd behoefte aan eerlijke communicatie. Bij de drogist kan je spuitbussen en felgekleurde watertjes kopen om ongewenste geurtjes van top tot teen te bestrijden. We gaan ‘s morgens massaal op pad met deodorant onder de oksels en een vleugje eau de toilet in de nek. Zo ontstaat miscommunicatie. ‘Wat is die Olaf vanochtend toch fris en fruitig’, denken anderen terwijl ik heftig worstel met een kater.
Ramos
Terug naar die koude ochtend in het park waar ik door de geur van sigarettenrook een flashback kreeg naar mijn tienerjaren. De goede lezer heeft de naam Ramos opgesnoven. De trouwe lezer realiseert zich dan dat dit stukje dan weinig kans maakt op een goede afloop. Ik heb de kordate bazin die me even later gaat uitfoeteren nog niet in het zicht. Maar Ramos heeft haar witte poedeltje allang geroken en schiet als een komeet weg.
Roze hondenriempje
Nog geen 10 seconden later hoor ik de vrouw met overslaande stem gillen. “Eraf, eraf, eraf!’’ Ik heb een sprintje ingezet. Tussen de bomen ontwaar ik het tafereel waar ik voor vreesde. Een geschrokken poedeltje zit stevig vastgeklemd onder de 50 kilo van mijn zwarte bouvier. Ritmische beweegt Ramos zijn onderlichaam. Erachter staat een rood aangelopen, niet onaantrekkelijke vrouw van middelbare leeftijd die met een roze hondenriempje woest op zijn billen mept.
Aso’s
‘’Sorry, mevrouw’’, bied ik buiten adem mijn verontschuldigingen aan. Ik grijp Ramos in zijn nekharen en sleur hem van het poedeltje af. ‘’Ze heeft toch niets?’’ De geschrokken bazin kiest de aanval. Als ik mijn hond niet onder controle heb, moet ik hem vasthouden. Het zijn altijd dezelfden. Aso’s. Schuldbewust laat ik de stortvloed over mij heen komen. Wat kan ik antwoorden?
Middelvinger
Dan snuif ik in alle consternatie ineens het bloemige boeket van haar parfum op, ontsnapt door het driftig schudden van haar hoofd. Geïrriteerd beent de boze bazin weg. Dan meen ik binnensmonds een drieletterwoord te horen. Misschien floept het er daarom een beetje onzeker uit: ‘’Maar mag ik u toch een compliment maken over uw heerlijke parfum?” Mijn onhandige gebaar kan de situatie echter niet meer redden. Ze draait zich om en met vuur in haar ogen trakteert ze mij als definitief afscheid op een opgestoken middelvinger.
Welke geur doet jou denken aan een bijzonder moment of een bijzondere periode in je leven? Laat hieronder jouw reactie achter.
Niemand rookt meer pijp, maar wat vond ik dat, idd in de jaren dat dit nog niet ongezond was, een aantrekkelijke geur bij mannen!
En met mijn toenmalige date, die heel verfijnd naar bloemetjes rook, ben ik al jaren getrouwd! Helaas hebben we nooit kunnen achterhalen hoe die geur was ontstaan… 😉
Geur: sinds ik niet meer rook, ja idd, ruik ik weer volop! Een verrijking van mijn leven en kadootje na het stoppen!
Al die parfums kan ook bij een ander overprikkeling overkomen. Het geeft bij mij dan juist afstand.
Gewoon je douchen en wassen eventueel met zeep is voor mij genoeg om lekker fris en schoon te zijn.
Al die deodoranten en vergelijkbare geurtjes, denkt men inderdaad dat dit fris is. Maar in mijn optiek is het ook slecht voor het milieu.
Ik maak ook vaak genoeg mee dat er mensen zijn wie altijd erg nors zijn en nors reageren geen oog hebben voor het vriendelijke excuus en behulpzaam willen zijn van de ander. Het lijkt wel alsof zij altijd gelijk hebben of willen dat ze gelijk hebben, terwijl dat helemaal niet hoeft te zijn
als ik het Wad ruik
bloei ik open
voelt het vrij van binnen
ik Leef
en neurie
met de wind mee
Betty
Olaf, je schrijft schitterend! In België zit ik nu -zeker niet alleen – ook te genieten van je verhaal en de kunst die je hebt zo perfect te brengen, een stijl waar ik ook zo van hou.
Ik lees dagelijks jouw mail, mijn collega’s ook (zij kennen jou ook al jaren door mij en zijn ook geabonneerd) en het geeft me vaak de punch die ik nodig heb om moeilijks te doorworstelen! Dank van harte daarvoor (mijn hobby/site draagt al jaren een gedachte van jou) Geef je vrouwtje en de Ramos maar een hartelijke knuffel mee ! Ik ben maandelijks in Leiden op zaterdag, maar als het me lukt kom ik zeker een bestelling ophalen in de week als de shop open is ! Tot in een mooie zomer (zonder corona🍀🍀 )
als ik het Wad ruik
bloei ik open
neurie een lied
voel het vrij van binnen
ik Leef!
Betty
In 1973 had ik de kans via mijn werk naar Hawaï te reizen. Ik droeg destijds “ Fidji” van Guy Laroche.
Ik bezit het niet meer, maar de geur zit in mij verankerd.
Misschien wat abrupt maar mijn lieve mama had een parfum dat, volgens mij, naar rotte druiven stonk
Ik ken niet eens de geur van rotte druiven…
Ik heb een andersom-geur-belevenis: ik ben jaren geleden naar China geweest ,waaronder Beijing, met neef en nicht, en wanneer ik beelden zie op tv van deze stad, komt de(vieze) smog-geur spontaan weer naar boven. Gelukkig ook de herinneringen van onze fantastische reis.
Ik was op wandel op een koude, heldere winteravond. De zon verdween in een rode sluier aan de horizon. De maan blonk door de takken van de rij bomen aan de andere horizon. Vanuit een van de zeldzame huizen in die straat waait een geur van gebakken wafels naar buiten.
Ineens ben ik weer het jongetje van 60 jaar geleden dat van school naar huis rent. Aan de horizon verdwijnt de zon in een rode sluier, de maan schijnt door de bomen aan de andere horizon. Uit het enige huis in de straat waait de geur van gebakken wafels en gezelligheid.
Zalige herinnering.
De geur van geraniums doet mij altijd denken aan mijn bijbaantje in de kassen, bijna 50 jaar geleden. Na de MAVO gingen veel jongeren werken in de kassen en ik dus ook. Het was zwaar werk, en ik verdiende 3 gulden en 65 cent per uur. Dat was in die tijd een behoorlijk bedrag. Na 1.5 maand vond ik een ander baantje in een verzorgingstehuis, eten rond brengen bij oude mensen. Iets wat ik leuker vond dan het werken in de kas.
Geuren…ze trekken je aan of stoten je af.
Mannen met veel teveel van parfum in scherpe mannengeuren…het zijn niet voor niets mannengeuren. Vaak stoten ze vrouwen af en zeker als er teveel gebruikt wordt.
Ikzelf heb wat verschillende parfumpjes in mijn kast staan en gebruik ze naargelang hoe ik me voel.
Maar op mijn oppasdag gebruik ik altijd flowerbomb, een duur parfumpje van Victor en Rolf, dat nooit in de aanbieding is. Dat doen die jongens goed 😉
Op mijn oppasdag dus mijn heerlijke zachte bloemengeurtje want dan weet mijn kleindochtertje hoe oma ruikt. Vanaf haar geboorte heb ik haar daaraan laten wennen. Ze is nu 4 jaar en doet dan haar haar naar achteren en vraagt of zij daar ook een beetje snuf mag hebben. En zo zitten wij samen in ons bloemengeurtje 🙂
De geur van een sigaar brengt mij terug naar mijn kindertijd. Op zondagmiddag rookte mijn vader 1 sigaar. Dat geeft mij het gevoel van rust, warmte en de veiligheid van de zondagmiddag weer even terug.