‘’Zou je schieten Olaf? Als Poetin voor je staat en je hebt een pistool in je hand?’’ Even vraag ik me af of ik het goed versta. Mykolas spreekt perfect Engels maar het waait op het strand van Denia en de branding ruist. Maar ik begrijp mijn Litouwse buurman toch echt goed. Want hij herhaalt zijn vraag of ik de Russische massamoordenaar ter plekke zou kunnen fusilleren?
Retraite in Denia
Terug naar een paar minuten eerder. Samen met mijn vrouw en dochter houd ik een retraite van 2 maanden in het Spaanse Denia, in de luwte van het imponerende Montgómassief. Ik mediteer, wandel en werk aan de Dagelijkse Gedachte. Mijn dag begint ’s morgens vroeg met een lange strandwandeling. Vaak loop ik samen op met Mykolas, een Litouwse twintiger die samen met zijn vriendin in dezelfde straat woont. Zijn enthousiaste herdershond Echo en mijn robuuste bouvier Ramos rennen dan samen over het strand en dartelen in de branding.
Verjaardagscadeau
Ook deze ochtend lopen we samen op het uitgestrekte strand en nemen we de actualiteit door. En niets is actueler in Litouwen dan de Russische inval in Oekraïne. Niet zo vreemd. Want pas in 1990 wist deze Baltische staat, met een groot onafhankelijk verleden, zich de ontworstelen aan de Russische overheersing. Mykolas vertelt me die ochtend dat een vriend van hem als verjaardagscadeau geld vroeg om naar Oekraïne te sturen. Hij kreeg liefst 350.000 euro op zijn rekening gestort. Zo erg zijn de Litouwers zich bewust van het gevaar van Poetin. Dit opmerkelijke verhaal wordt dus gevolgd door die plompverloren vraag: ‘’Olaf, zou jij Poetin kunnen doodschieten?’’
Oog om oog
Onmiddellijk schiet (geen woordspeling) mij een uitspraak van Mahatma Gandhi (1869-1948) te binnen. Hij predikte geweldloosheid in de onafhankelijkheidstrijd van India tegen de Britten: ‘’Oog om oog, tand om tand? Dat levert alleen maar blinden en tandelozen op’’. In de moderne wereld kennen we dit begrip als de geweldspiraal. Maar later voegde Gandhi er wel fluisterend aan toe dat hij geweld toch zou verkiezen boven het hulpeloos achterlaten van geliefden: ‘’Als ik moet kiezen tussen lafheid en geweld, zou ik toch voor het laatste kiezen’’.
Anne Frank
Die toevoeging is een goed argument om dan toch maar de trekker over te halen. Maar wat als Poetin, ondanks alle ellende die hij veroorzaakt, het in zijn hart toch goed bedoelt. Dat hij oprecht gelooft dat hij de 150 miljoen Russische inwoners moet beschermen tegen het hedonistische Westen. ‘’Goed gedacht Olaf’’, zou ervaringsdeskundige Anne Frank hebben gezegd: ‘’Want ik geloof, ondanks alles, in de innerlijke goedheid van de mens’’. Zij werd door de Duitsers, lees Hitler, weggevoerd en keerde nooit meer terug. Poetin en Hitler zijn in wezen één. Ze verpersoonlijken beiden de wreedheid die in de mens leeft.
Denkbeeldig pistool
Ho, ho, wat gebeurt er nu. Ik kuier heerlijk over het strand maar mijn gedachten vliegen een wel heel duistere kant op. De zon speelt met de wolken, de wolken met de wind en de wind met de schuimde branding. De ochtend is op zijn best en ik loop met een denkbeeldig pistool in mijn hand richting een hypothetische Vladimir Poetin. Kunnen we het niet gewoon over voetbal hebben Mykolas? Of over helemaal niets en in stilte genieten van het universum.
Wegzappen
Maar is dat niet schijnheilig? Voor mij is oorlog iets dat op televisie gebeurt of op mijn Iphone. Ik noteerde ooit eens het citaat: ‘’Oorlog went als je voor de tv zit, maar oorlog went nooit als je er middenin zit’’. Er stond geen auteur bij, dus die blijf ik je schuldig, maar de uitspraak is meer dan waar. Wij kunnen de oorlog wegzappen als we moeten gapen van al dat geweld. In Oekraïne worden er dagelijks mensenlevens weggezapt. Van Oekraïners maar ook van Russische tieners die bij God niet weten waarvoor ze hun leven wagen.
Vuile werk
Had John Lennon nog maar geleefd. Niet alleen voor zijn geniale muziek, maar ook voor zijn bijzondere uitspraken. Zoals deze treffende: ‘’ Stel het is oorlog, maar niemand gaat?’’ Want oorlog is een conflict van oude mannen dat wordt uitgevochten door jonge mensen. Hitler zat hoog en droog in de bergen terwijl hij miljoenen mensen liet wegvagen. Vladimir Poetin woont een Paasmis bij terwijl hij tienersoldaten het vuile werk laat opknappen.
Zandkasteel
Intussen ben ik Poetin al bijna genaderd. Hij staat naast een zandkasteel dat Spaanse kinderen gisteren op het strand hebben gebouwd. Ze hebben een emmertje en een schepje achtergelaten omdat ze het vandaag willen afmaken. ‘’Kom op Olaf, doe het’’, de oud-Griekse staatsman en redenaar Perikles (ca. 495–429 v.Chr.) moedigt mij fanatiek aan: ‘’Vrijheid is alleen een zeker bezit van hen die de moed hebben om haar te verdedigen’’. Perikles bezat in zijn tijd niet de luxe om mensen onpersoonlijk neer te knallen. Hij moest ze man tegen man doormidden hakken met zijn zwaard. Oef!
Wraak
Hoe diep beland ik in de duistere spelonken van mijn geest. Ik heb nog niet eens ontbeten. Is het vermoorden van Poetin een zuivere daad omdat ik zo meer slachtoffers voorkom? Is het wraak voor het onnoemelijke leed dat hij mannen, vrouwen én kinderen heeft aangedaan? ‘’Als het wraak is dan moet je het zeker niet doen. Wie op wraak zint, houdt zijn eigen wonden open’’. Boeddha reist altijd mee op mijn denktochten. Zijn zuivere waarheden vormen een welkom houvast in mijn warrig bestaan. ‘’Nou Olaf, zou je schieten?’’ Mykolas vertraagt op een meter of tien van het zandkasteel. Een plotselinge koude windvlaag veegt het plastic emmertje een paar meter weg.
Koude angst
Naast het zandkasteel verschijnt het beeld van Poetin, trots in een militair uniform. De groenbruine kleur van zijn jasje gaat grotendeels schuil onder een tapijt van lintjes en glimmende onderscheidingen. Hij kijkt mij vriendelijk aan, zich van geen kwaad bewust. Ik houd mijn pas in naast Mykolas. Zonder het nogmaals hardop te vragen, voel ik wat hij van mij verwacht. Koude angst knijpt mijn keel dicht. ‘’Kom op Olaf, je kan het’’. De Amerikaanse schrijver Mark Twain (1835 – 1910) geeft me nog een laatste zetje: ‘’Moed betekent niet dat je geen angst voelt, maar dat je jouw angst overwint’’.
Moordenaar
Een luide knal klinkt. Een schelle lichtflits is een seconde feller dan het zonlicht. Kruitdamp vervuilt de zilte zeelucht. Ik sta versteend met gestrekte armen, het pistool krampachtig met beide handen vast. Tergend langzaam verlaat een glanzende kogel de loop. De tijd wordt uitgerekt. Als in de vertraging van een voetbalwedstrijd nadert het projectiel zijn doel. Wat heb ik gedaan? Terug kan ik niet meer. Nu ben ik een moordenaar…
Dan wordt de stilte plots verbroken door een diepe basstem: ‘’Olaf, ik heb besloten om voor liefde te kiezen. Haat is een te grote last om te dragen’’. En vlak voordat de dodelijke kogel het voorhoofd van Poetin doorboort, graait de hand van Martin Luther King hem uit de lucht. Hij glimlacht en kijkt mij begripvol aan. Dan lost hij op in de ijle lucht.
Tja en dan nu mijn eerlijke vraag aan jou. Hoe ga je om met onrecht dat jezelf of je naasten wordt aangedaan? Neem je wraak, ga je het gevecht aan? Blijf je haten? Of laat je los? Geef je reactie hieronder. Ik ben er oprecht benieuwd naar.
als hij kernenergie gebruikt, vind ik dat het alleszins reden is om hem dood te schieten en bovendien denk ik dat hij mentaal zeer ziek is
en niet meer in staat is om normaal te denken. Er wachten ons nog angstige dagen vrees ik! Toch blijven communiceren is het beste denk ik, zelfs als hij weigert aan de onderhandelingstafel te zitten!
Oud dilemma waarbij Hitler vervangen is door Putin.
Om het nog wat aan te scherpen: Zou je de trekker overhalen als hij op het punt staat kernbommen naar het westen te sturen?
In dat geval zou ik dat ws wel doen in de wetenschap dat ik daarmee (honderd)duizenden levens redt.
Maar tegelijk zou ik me een verrader van mijn eigen principes vinden, want ik geloof heilig in de ‘andere wang’ van Jezus.
ER IS MAAR EEN.
AL DE REST IS DENKEN,
DUAAL DENKEN,
ANALYTISCH DENKEN: DE WERKELIJKHEID VERSNIJDEN IN 1000 X 1000DE PUZZEL STUKJES.
HET VERSTAND VERDEELT
HET HART VEREENIGT
ik zag in een filmpje hoe kleine jochie Poetin zich voortsleepte in een enge steeg, helemaal alleen, eenzaam, verlaten. Triest.
En opeens begreep ik dat ook hij een grote religieuze droom had van EEN-ZIJN, van het Russische rijk als de hemel waar alleen de goeden zouden kunnen van genieten. En de rest, tja… in de hel ermee. branden zullen ze, de niet uitverkorenen.
De zich grootwanende Poetin met in zijn “goddelijke” hemelse kinderdroom heb ik warm in mijn hart genomen, en in de daaropvolgende meditatie waren wij EEN. EEN met het AL,
Trouwens er is maar EEN.
AL MEDITEREND ERVAAR JE EEN-ZIJN.
Als er twee zijn, is er denken, duaal denken.
Als het over het wezenlijke gaat, over wie ik werkelijk ben, dan brengt het EENheidsdenken mij verlossing, en zijn in stilte
Nee hoe erg ook ik vertrouw op de wet van karma.
Hij zal na het overgaan de pijn voelen die hij al deze mensen heeft aangedaan en dat is zijn hel.
Ik hoop dat de mensen die de oorlog meemaken de kracht hebben te vergeven en vertrouwen hebben op gerechtigheid van het universum.
Ja, ik zou schieten, … in de hoop dat het conflict om niets en het doden van onschuldige mensen stopt.
Hoe verbaasd ik ook ben over wat ik nu schrijf (want ik vind wapengeweld echt verschrikkelijk, laat staan dat ik het zelf zou toepassen) maar iemand moet die man een halt toeroepen en mijn aanvoelen (wat natuurlijk op weinig gebaseerd is buiten wat we uit de pers vernemen) is dat hij niet meer voor reden vatbaar is.
Maar of ik het ook écht zou doen, daar twijfel ik nog wel aan. Wellicht zou de moed mij op dat ogenblik ontbreken.
Laat ons vooral hopen dat het conflict snel tot een einde kan gebracht worden, want elke soldaat of burger die sterft in de oorlog is er 1 teveel.
Als mij onrecht wordt aangedaan, dan zou ik wel de confrontatie aangaan en “het gevecht aangaan”, wat voor mij betekent, het verbale gevecht, want fysiek geweld is altijd een grens te ver.
Liefde zou me weerhouden
Angst zou me laten schieten
Ik bevind me niet in oorlog en daarnaast is er is veel meer onrecht in de wereld…ik zou er meer moeten neerschieten, want er zijn veel meer Hitlers en Poetins, al is het in het klein. Ze ontstaan ook doordat ze aangevallen worden. Er blijft treurig genoeg altijd haat….terwijl we allen naar liefde snakken.
Het is zo ingewikkeld in de wereld en we leven meestal in onze eigen cocon, onze eigen wereld, onze eigen waarheid.
‘Al is de leugen nog zo snel de waarheid achterhaalt ze wel!’ Dit spreekwoord drukt sprekend uit wat mijn antwoord is op uw overdenking op een morgen in Spanje op het strand in Denia.
Ik wandel in de ruime omgeving van Antwerpen en mediteer, met tranen in de ogen en pijn in het hart, de brutaliteit van usurpators à la V. Poetin.
Samen met Mahatma Gandhi, Martin Luther King, mother Thérèsa, Jezus Christus … hoop ik dat elke mens inziet dat hij/zij schepselen zijn die maar één opdracht hebben in hun bestaan: dienen en liefhebben.
Duivelse spinsels brengen NOOIT aarde aan de dijk …
Voor mij staat de kracht van liefde boven elke andere emotie.
Hoe moeilijk dat soms ook is om voor ogen te houden.
Lot’s of love!
Ik zou een pilletje in zijn koffie doen…😂😂😂. …Maar dit helpt niet, is geen oplossing want niets is toeval. Als een zuivering moet gebeuren, als op de planeet iets moet plaats grijpen, gebeurt het want if not, dan zorgt de kosmos wel voor interventie. Jesus moest sterven aan het kruis en Judas was de katalysator die nodig was om het te volbrengen…Hitler heeft men ook verschillende keren proberen te vermoorden. Niks gebeurt als het niet mag gebeuren. Wet van Karma. En neen ik heb dit nog niet gezegd.
Die oorlog had er helemaal NIET hoeven zijn !!!!!!
Wanneer er EERST FATSOENLIJK !!!!!! EN EERLIJK !!!! over datgene waarover het Gaat(ging) gepraat was !!!!!
MAAR NEE !!!zoals gewoonlijk !!! ALS BLINDEN EN DOVEN geen begrip voor de ander !!!!!!
ALLEEN maar weer het eigen gelijk !!!!!
Ik denk dat ik ook niet durf te schieten. Maar denk en hoop toch dat die man gestopt wordt door zijn eigen mensen dichtbij die het willen stoppen. Maar ook dat ik misschien wel schiet. Lastig te zeggen. Veel meegemaakt ook dierbaren die zich afwenden en waarom? Praten helpt jeetje. Zij doden geen anderen maar kwetsen diepe wonden. Dan ben ik gaan loslaten wat tijd en energie kost. Vergeet het nooit meer. Maar probeer te vergeven en denk zij zijn triest en weten niet beter dan eigen gelijk. Maar zo’n man die dood en verderf zaait die mag op welke manier dan ook gestopt worden.
Eerst een antwoord op de vraag: ik zou nooit schieten.
Je kan hiermee het onrecht naar de miljoenen Oekraïense slachtoffers nooit compenseren, en waarschijnlijk biedt het weinig of geen troost of herstel naar hen.
Natuurlijk is de eerste stap telkens de agressie stoppen. En dan denk ik wel dat Poetin niet met de kogel maar wel met dwang zal moeten worden aangepakt.
Momenteel lijken de kaders beperkt te zijn om oplossingen te vinden. Repressie en meer geweld zijn vaak de uitkomst. De waardevolle bijdragen van wijlen Gene Sharp rond non-violent action lijken helemaal opgeborgen… Zonde.
Meestal zijn het de mensen waar je van houdt die je het hardste kunnen raken.
Maar je houdt van ze dus vergeef je ze na een tijdje weer.
Als mijn omgeving me onrecht aan doet, vind ik het heel moeilijk om daar mee om te gaan.
Helaas heeft die negativiteit mij gevormd, als ik zo op mijn leven terugkijk (ik ben 63 jaar).
Ik zou niet schieten, maar ja dat is gemakkelijk geschreven.
Een vraag die ik mezelf ook al gesteld heb,of,waarom deed nog niemand dat? We zijn mensen en denken in oplossingen voor dit nodeloze geweld. Ik moet eerlijk toegeven dat ik de politiek niet volg,dus ook niet weet waarom deze oorlog eigenlijk begon. Maar wat ik wel weet is dat,niemand,en dan ook niemand het recht heeft om iemand anders het leven te ontnemen. Maar als ik kon zou ik een eerlijk gesprek willen met deze man,en over de verschrikkelijke zaken praten die hij aanricht,en misschien een compromis sluiten. Ik denk altijd,mensen hebben toch gevoelens,voor hun vrouw,kinderen,dieren of de natuur,en waarom kan je niet tevreden zijn met wat je hebt, morgen kan je dood zijn,je kan niets mee nemen,waarom die macht willen ? Of rijkdom?
Misschien ben ik naïef,dat mag,maar ik geloof nog altijd in een mooie wereld waar op zijn tijd alles goed komt. Fijne dag.
Ik ben maar een gewoon , eerlijk, liefdevol mens. met tegenslagen in mijn leven, maar ook geluk.
Maar indien ik de mogelijkheid zou hebben, denk ik toch, ik zou niet schieten, maar liever langzaam
vergiftigen, zoals hij het reeds 2 of 3 maal heeft voorgedaan.
Dan pas zou hij beseffen wat zijn vreselijke daden bij de mensen teweeg brengen.
Hij doet het nooit zelf maar geeft steeds de bevelen door.
Hij liegt en bedriegt zijn eigen volk.
Ja, liever één dan zoveel onschuldigen.
Hi Olaf, in eerste instantie denk ik: Ja! ik zou schieten. En dan: wat zullen de gevolgen zijn. Is er dan misschien iemand in het Kremlin die opdracht heeft gekregen om bij zo’n daad op DE KNOP te drukken. Hoeveel meer doden en ellende volgt er dan. Wat een moeilijke vraag is dit. En toch: ja, ik zou denk ik in het moment schieten, want we weten nu ook niet tot wat Poetin werkelijk in staat is, hoeveel meer ellende hij nog gaat aanrichten…
Ik zou niet schieten maar hem tussen het oorlogsveld zetten.
Poetin en zijn handlangers hun leven lang persoonlijk zorg laten dragen voor alle slachtoffers en het land weer opbouwen wat ze hebben verwoest.
We hebben de aarde te leen om er goed voor te zorgen dat is ons hoogste doel. Vrede op aarde en aan de mensen een welbehagen.
Prachtig verbeeld dit gewetensdilemma, Olaf! Ik ben in mijn familie bijna op zo’n zelfde punt geweest, waarin ik iemand wel had willen vermoorden om anderen te beschermen. Ik had natuurlijk geen pistool en een gevecht met een zwaard zou ik vast verloren hebben, dus alleen al daarom kwam het er niet van 😉 Maar de energie heb ik zeker gevoeld. Dat ik toch niet in de strijd ben gebleven, maar uiteindelijk heb losgelaten, was omdat een slechterik nooit alleen is, hij heeft medestanders die hem niet doorzien en steunen en bovendien is hij zó vervangen door een volgende slechterik. Het helpt niet zolang hij niet door de betrokkenen doorzien wordt. Dat geldt voor Putin, het geldt evengoed voor allerlei figuren die in de westerse wereld aan de touwtjes trekken.
Overigens vermoed ik dat Putin zich inmiddels op zijn oude dag vol laat spuiten met testosteron, zoals tegenwoordig in de mode raakt voor oudere mannen. Zo kan hij het gespierde bovenlijf blijven etaleren waar hij blijkbaar zo trots op is ;)) Maar mannen worden daar ook akelig agressief van.
Onrecht kan je niet fiksen. Dood en verderf kan je niet met liefde tot leven wekken. Shiften wat dood en verderfelijk diep begraven en geloven dat er een nieuw zaadje uit de aarde ontspruit. Shiften is het meest moeilijke wat er bestaat want je moet werkelijk geloven in gerechtigdheid en vertrouwen dat het ook voor jezelf geldt, terwijl alles wat je dierbaar is met de grond gelijk wordt gemaakt.
Deze morgen tijdens de Eucharistieviering nagedacht over uw tekst “zou je schieten”
In ieder geval een tekst om over na te denken
Ik zou het niet weten, net zoals vele dingen in het leven . Misschien de eerste reactie zou kunnen schieten zijn, Een andere reactie zou kunnen een tirade aan (scheld-) woorden zijn ….weet je wel wat je aanricht? zie je die beelden op TV? Wat met de vele verscheurde gezinnen , families leefgemeenschappen? Doen al die moordpartijen u niets? Denk je eens aan de vorige oorlogen en moordpartijen enz. Waarschijnlijk zou zelfs de beste redenaar niet in staat zijn het tij te keren, die … op een ander gedacht te brengen.
Als een kat in het nou gedreven wordt…. Als een leeuw zijn prooi ziet…. Als als als ….
Na wat er zou gebeuren, schieten of niet schieten…hoe zou ik reageren ?Hoe zou ik met mijn geweten in het reine komen? Zou ik spijt hebben van het gedaan of niet gedaan te hebben? Ik heb waarschijnlijk geen recht om iemand het leven te beroven? Ook in zulke gevallen ?
IK WEET HET NIET…ik ben maar een mens….IK BEN EEN MENS, GEEN BEEST
Wraak, haat vraagt veel
negatieve energie , energie die jezelf nodig hebt om met het onrecht dat jou of je dierbaren is aangedaan,om te gaan,energie die je ook nodig hebt om op een constructieve manier het onrecht te proberen stoppen of het los te laten.
Dit belet niet dat in eerste reactie kwaad, gefrustreerd mag zijn.
Dit belet niet dat je jezelf mag verdedigen met als doel om jezelf te beschermen en het geweld te stoppen.
Raar dat er hier een kant zou gekozen worden. Onvoldoende kennis leidt vaak tot verkeerde beslissingen.
Het stoort me dat er bij de dagelijkse gedachte hier zo over Poetin wordt gesproken.
Eerst was er corona, dan Poetin, dan het klimaat. Klopt dit allemaal wel?
Of de ander correct handelt, daar hebben we niet voldoende kennis van.
Hoe wijzelf in het leven staan wel. Ik vind dat daar al voldoende werk mee is om onszelf op een hoger niveau te brengen.
En als we dat allemaal doen, gaan het collectief veld ook omhoog.
Dus, werk aan de eigen winkel.
Petra, ik ben het helemaal eens met jou reactie
Reeds van bij het begin van deze oorlog ben ik (als gelovige), voor Poetin aan het bidden!
Ik zit vooral met het feit dat ik overtuigd ben dat IEDER mens wil begrepen worden, dus ook Poetin!
Ik stel me dan wel de vraag : Wat heeft deze man nodig om op een
“ menswaardige manier “ begrepen te worden?! Ik ken het antwoord nog niet!
Omdat het onlangs De Goede Week was, omdat ik de Kruising van Jezus mee herdacht, omdat DAAR ook zulke onmenselijke pijn is doorstaan, leefde ik ook erg mee met al de gevallen slachtoffers…
Ik blijf bidden voor verbetering… ik blijf hopen op… hoewel ik me machteloos voel…” Mijn God, waarom heb je mij verlaten?”
GOEDE GOD, IK BLIJF GELOVEN, IK BLIJF HOPEN, IK BLIJF LIEFHEBBEN…
Ja ik zou schieten om een verder afslachten van mensen, want dat is het, te voorkomen!
Ik zou eerst de bril afzetten van de media en alle vooroordelen die in het Westen al in onze hersenenen zijn gepompt. En kennis en wijsheid van de totale situatie willen weten. Ik zou in dialoog gaan.
De negativiteit kan je niet met negativiteit bestrijden. Je zit dan in een cirkel.
Ik kan alleen maar uit die cirkel stappen en het veranderen. Als ik verander, verandert mijn omgeving.
Hi Olaf cs,
Een bijzonder herkenbaar dilemma;
vluchten, vechten of bevriezen in een overweldigende stressvolle situatie..!?
Oftewel nog steeds een ‘oeroud patroon’ van alle levende schepselen, dat laat zien dat de mensheid altijd bepaald blijft worden door hele basale en banale natuurwetten…😪!
Het heeft geen zin om kwaad te zijn of wraak te nemen, want dat is juist wat hij wilt. Meestal denk ik ‘hij wordt toch gestraft door z’n eigen daden’ en tevens heeft hij Parkinson. Dat is al een straf. Het kan lang duren of niet als hij dood gaat, hopelijk is de volgende een betere leider voor het sociale. Ik vind Oekraïners heel moedige mensen zijn, die vechten om hun vrijheid.
Wie zijn wij hier in het veilige Nederland om over Poetin te oordelen? Ik zal, denk ik nu, niet schieten. Maar stel dat ik een Oekraïner zou zijn en mijn buren, vrienden, familie zijn gewond of gedood. Onze huizen vernietigd… Wat zou ik dan doen?
Over onrecht dat mijn naasten (collega’s) aangedaan.
Als actief vakbonds- en OR-lid ben ik een paar maal voor mensen in de bres gesprongen omdat hen in mijn ogen onrecht werd aangedaan. Zonder ingrijpen was dat onherroepelijk uitgedraaid op ontslag.
Als storingsmonteur was ik regelmatig op alle afdelingen in ons bedrijf te vinden. Hierdoor had ik contact met vrijwel alle collega’s in het bedrijf.
Door mijn nevenfuncties en open houding werd ik regelmatig in vertrouwen genomen door collega’s.
Zo kreeg ik leuke en fijne maar ook minder leuke en zelfs soms erg kwetsende dingen te horen.
Sommige ploegchefs die moeite hadden met de gedragingen van enkele collega’s waar ze leiding aan gaven, zochten soms een aanleiding om van deze mensen af te kunnen komen. Soms ging dat zo ver dat er mensen ten onrechte werden beschuldigd van zaken die niet bewezen konden worden.
MT-leden waren gebaat bij “rust in de tent”, gingen er van uit dat de ploegleiders correct hadden gehandeld en steunden meestal hun beslissing.
In eerste instantie leidde zoiets tot een officiële waarschuwing maar soms vond men de vermeende overtreding (vaak van horen-zeggen) erg genoeg voor ontslag op staande voet.
Controle door het principe van “hoor en wederhoor” werd gemakshalve achterwege gelaten; de collega ontving dan direct een ontslagbrief.
Die brief werd vervolgens aan mij gegeven in de hoop dat ik er nog iets aan zou kunnen doen. Hierop begon mijn zoektocht naar waarheidsvinding.
Als ik er dan achter kwam dat de gevolgde procedure niet goed was gevolgd, dan kon ik daar mee aan de gang.
Meestal was het aandringen op “hoor en werderhoor” al voldoende om het ontslag in te trekken maar een enkele keer wilde men (de directie) niet luisteren.
Ze bleven achter hun MT-lid staan dat de beslissing had genomen. Dat waren de lastigste momenten. Er volgde dan een lang en soms verhit gesprek waarin ik aangaf dat ik er van overtuigd was dat er procedurefouten waren gemaakt en dat dit absoluut geen toonbeeld van goed leiderschap was. Het voorhouden van een mogelijk proces door de betrokkene en de negatieve publiciteit dat dit zou opleveren gaf dan de doorslag om alles nog eens te gaan bekijken en het ontslag (tijdelijk) in te trekken. De betrokken collega’s werken er nog steeds, met veel inzet en plezier.
Inmiddels zijn bijna alle ploegleiders en MT-leden vervangen, evenals de directie en is de rust weergekeerd. Er wordt weer in goede harmonie samengewerkt.
Ik stuur compassie naar beide partijen, de ander en mijzelf. Immers wij zijn allebei deel van de aanleiding maar ook deel van de oplossing……….
Beste Olaf wat een prachtige teksten.
Velen het overwegen waard.
Ik geloof in wederkerigheid, en dat zowel het goede als het kwade zich als een boomerang uiteindelijk vereffend.🙏
Ik word zo verdrietig als ik al die beelden zie op het nieuws.
Die man met zijn zieke geest moet echt gestopt worden.
Die heeft al zoveel verdriet gebracht en levens verwoest.
Ik zou zeker op die man kunnen schieten, misschien niet direct uit wraak maar om te voorkomen dat hij nog meer leed aanricht.
Ja, ik zou schieten. Niet uit wraak maar deze zieke geest moet gestopt worden. Ik geef er mijn eigen leven voor. Niet uit heroïsch oogpunt maar als ik dit kan doen…..ja! Ik heb nog andere, meer persoonlijke argumenten om het te kunnen doen.