Zou je schieten Olaf?

30 apr 2022 | Blog Praktisch bekeken

‘’Zou je schieten Olaf? Als Poetin voor je staat en je hebt een pistool in je hand?’’ Even vraag ik me af of ik het goed versta. Mykolas spreekt perfect Engels maar het waait op het strand van Denia en de branding ruist. Maar ik begrijp mijn Litouwse buurman toch echt goed. Want hij herhaalt zijn vraag of ik de Russische massamoordenaar ter plekke zou kunnen fusilleren?

Retraite in Denia

Terug naar een paar minuten eerder. Samen met mijn vrouw en dochter houd ik een retraite van 2 maanden in het Spaanse Denia, in de luwte van het imponerende Montgómassief. Ik mediteer, wandel en werk aan de Dagelijkse Gedachte. Mijn dag begint ’s morgens vroeg met een lange strandwandeling. Vaak loop ik samen op met Mykolas, een Litouwse twintiger die samen met zijn vriendin in dezelfde straat woont. Zijn enthousiaste herdershond Echo en mijn robuuste bouvier Ramos rennen dan samen over het strand en dartelen in de branding.

Verjaardagscadeau

Ook deze ochtend lopen we samen op het uitgestrekte strand en nemen we de actualiteit door. En niets is actueler in Litouwen dan de Russische inval in Oekraïne. Niet zo vreemd. Want pas in 1990 wist deze Baltische staat, met een groot onafhankelijk verleden, zich de ontworstelen aan de Russische overheersing. Mykolas vertelt me die ochtend dat een vriend van hem als verjaardagscadeau geld vroeg om naar Oekraïne te sturen. Hij kreeg liefst 350.000 euro op zijn rekening gestort. Zo erg zijn de Litouwers zich bewust van het gevaar van Poetin. Dit opmerkelijke verhaal wordt dus gevolgd door die plompverloren vraag: ‘’Olaf, zou jij Poetin kunnen doodschieten?’’

Oog om oog

Onmiddellijk schiet (geen woordspeling) mij een uitspraak van Mahatma Gandhi (1869-1948) te binnen. Hij predikte geweldloosheid in de onafhankelijkheidstrijd van India tegen de Britten: ‘’Oog om oog, tand om tand? Dat levert alleen maar blinden en tandelozen op’’. In de moderne wereld kennen we dit begrip als de geweldspiraal. Maar later voegde Gandhi er wel fluisterend aan toe dat hij geweld toch zou verkiezen boven het hulpeloos achterlaten van geliefden: ‘’Als ik moet kiezen tussen lafheid en geweld, zou ik toch voor het laatste kiezen’’.

Anne Frank

Die toevoeging is een goed argument om dan toch maar de trekker over te halen. Maar wat als Poetin, ondanks alle ellende die hij veroorzaakt, het in zijn hart toch goed bedoelt. Dat hij oprecht gelooft dat hij de 150 miljoen Russische inwoners moet beschermen tegen het hedonistische Westen. ‘’Goed gedacht Olaf’’, zou ervaringsdeskundige Anne Frank hebben gezegd: ‘’Want ik geloof, ondanks alles, in de innerlijke goedheid van de mens’’. Zij werd door de Duitsers, lees Hitler, weggevoerd en keerde nooit meer terug. Poetin en Hitler zijn in wezen één. Ze verpersoonlijken beiden de wreedheid die in de mens leeft.

Denkbeeldig pistool

Ho, ho, wat gebeurt er nu. Ik kuier heerlijk over het strand maar mijn gedachten vliegen een wel heel duistere kant op. De zon speelt met de wolken, de wolken met de wind en de wind met de schuimde branding. De ochtend is op zijn best en ik loop met een denkbeeldig pistool in mijn hand richting een hypothetische Vladimir Poetin. Kunnen we het niet gewoon over voetbal hebben Mykolas? Of over helemaal niets en in stilte genieten van het universum.

Wegzappen

Maar is dat niet schijnheilig? Voor mij is oorlog iets dat op televisie gebeurt of op mijn Iphone. Ik noteerde ooit eens het citaat: ‘’Oorlog went als je voor de tv zit, maar oorlog went nooit als je er middenin zit’’. Er stond geen auteur bij, dus die blijf ik je schuldig, maar de uitspraak is meer dan waar. Wij kunnen de oorlog wegzappen als we moeten gapen van al dat geweld. In Oekraïne worden er dagelijks mensenlevens weggezapt. Van Oekraïners maar ook van Russische tieners die bij God niet weten waarvoor ze hun leven wagen.

Vuile werk

Had John Lennon nog maar geleefd. Niet alleen voor zijn geniale muziek, maar ook voor zijn bijzondere uitspraken. Zoals deze treffende: ‘’ Stel het is oorlog, maar niemand gaat?’’ Want oorlog is een conflict van oude mannen dat wordt uitgevochten door jonge mensen. Hitler zat hoog en droog in de bergen terwijl hij miljoenen mensen liet wegvagen. Vladimir Poetin woont een Paasmis bij terwijl hij tienersoldaten het vuile werk laat opknappen.

Zandkasteel

Intussen ben ik Poetin al bijna genaderd. Hij staat naast een zandkasteel dat Spaanse kinderen gisteren op het strand hebben gebouwd. Ze hebben een emmertje en een schepje achtergelaten omdat ze het vandaag willen afmaken. ‘’Kom op Olaf, doe het’’, de oud-Griekse staatsman en redenaar Perikles (ca. 495–429 v.Chr.) moedigt mij fanatiek aan: ‘’Vrijheid is alleen een zeker bezit van hen die de moed hebben om haar te verdedigen’’. Perikles bezat in zijn tijd niet de luxe om mensen onpersoonlijk neer te knallen. Hij moest ze man tegen man doormidden hakken met zijn zwaard. Oef!

Wraak

Hoe diep beland ik in de duistere spelonken van mijn geest. Ik heb nog niet eens ontbeten. Is het vermoorden van Poetin een zuivere daad omdat ik zo meer slachtoffers voorkom? Is het wraak voor het onnoemelijke leed dat hij mannen, vrouwen én kinderen heeft aangedaan? ‘’Als het wraak is dan moet je het zeker niet doen. Wie op wraak zint, houdt zijn eigen wonden open’’. Boeddha reist altijd mee op mijn denktochten. Zijn zuivere waarheden vormen een welkom houvast in mijn warrig bestaan. ‘’Nou Olaf, zou je schieten?’’ Mykolas vertraagt op een meter of tien van het zandkasteel. Een plotselinge koude windvlaag veegt het plastic emmertje een paar meter weg.

Koude angst

Naast het zandkasteel verschijnt het beeld van Poetin, trots in een militair uniform. De groenbruine kleur van zijn jasje gaat grotendeels schuil onder een tapijt van lintjes en glimmende onderscheidingen. Hij kijkt mij vriendelijk aan, zich van geen kwaad bewust. Ik houd mijn pas in naast Mykolas. Zonder het nogmaals hardop te vragen, voel ik wat hij van mij verwacht. Koude angst knijpt mijn keel dicht. ‘’Kom op Olaf, je kan het’’. De Amerikaanse schrijver Mark Twain (1835 – 1910) geeft me nog een laatste zetje: ‘’Moed betekent niet dat je geen angst voelt, maar dat je jouw angst overwint’’.

Moordenaar

Een luide knal klinkt. Een schelle lichtflits is een seconde feller dan het zonlicht. Kruitdamp vervuilt de zilte zeelucht. Ik sta versteend met gestrekte armen, het pistool krampachtig met beide handen vast. Tergend langzaam verlaat een glanzende kogel de loop. De tijd wordt uitgerekt. Als in de vertraging van een voetbalwedstrijd nadert het projectiel zijn doel. Wat heb ik gedaan? Terug kan ik niet meer. Nu ben ik een moordenaar…

Dan wordt de stilte plots verbroken door een diepe basstem: ‘’Olaf, ik heb besloten om voor liefde te kiezen. Haat is een te grote last om te dragen’’. En vlak voordat de dodelijke kogel het voorhoofd van Poetin doorboort, graait de hand van Martin Luther King hem uit de lucht. Hij glimlacht en kijkt mij begripvol aan. Dan lost hij op in de ijle lucht.

Tja en dan nu mijn eerlijke vraag aan jou. Hoe ga je om met onrecht dat jezelf of je naasten wordt aangedaan? Neem je wraak, ga je het gevecht aan? Blijf je haten? Of laat je los? Geef je reactie hieronder. Ik ben er oprecht benieuwd naar.

Minder stress met jouw Gedachtenkastje®

Leer hoe je stress kunt aanpakken met jouw eigen Gedachtenkastje®. Nooit meer piekeren, maar zelf bepalen wat er in je hoofd gebeurt. Al velen hebben ontdekt dat het werkt. Je hebt er een leven lang profijt van. Lees er nu alles over.

 

37 Reacties

  1. Ilonka

    Meestal zijn het de mensen waar je van houdt die je het hardste kunnen raken.
    Maar je houdt van ze dus vergeef je ze na een tijdje weer.

    Als mijn omgeving me onrecht aan doet, vind ik het heel moeilijk om daar mee om te gaan.
    Helaas heeft die negativiteit mij gevormd, als ik zo op mijn leven terugkijk (ik ben 63 jaar).

    Antwoord
    • Jan

      Ik zou niet schieten, maar ja dat is gemakkelijk geschreven.

      Antwoord
  2. Cecile Nelissen

    Een vraag die ik mezelf ook al gesteld heb,of,waarom deed nog niemand dat? We zijn mensen en denken in oplossingen voor dit nodeloze geweld. Ik moet eerlijk toegeven dat ik de politiek niet volg,dus ook niet weet waarom deze oorlog eigenlijk begon. Maar wat ik wel weet is dat,niemand,en dan ook niemand het recht heeft om iemand anders het leven te ontnemen. Maar als ik kon zou ik een eerlijk gesprek willen met deze man,en over de verschrikkelijke zaken praten die hij aanricht,en misschien een compromis sluiten. Ik denk altijd,mensen hebben toch gevoelens,voor hun vrouw,kinderen,dieren of de natuur,en waarom kan je niet tevreden zijn met wat je hebt, morgen kan je dood zijn,je kan niets mee nemen,waarom die macht willen ? Of rijkdom?
    Misschien ben ik naïef,dat mag,maar ik geloof nog altijd in een mooie wereld waar op zijn tijd alles goed komt. Fijne dag.

    Antwoord
  3. Lili

    Ik ben maar een gewoon , eerlijk, liefdevol mens. met tegenslagen in mijn leven, maar ook geluk.
    Maar indien ik de mogelijkheid zou hebben, denk ik toch, ik zou niet schieten, maar liever langzaam
    vergiftigen, zoals hij het reeds 2 of 3 maal heeft voorgedaan.
    Dan pas zou hij beseffen wat zijn vreselijke daden bij de mensen teweeg brengen.
    Hij doet het nooit zelf maar geeft steeds de bevelen door.
    Hij liegt en bedriegt zijn eigen volk.
    Ja, liever één dan zoveel onschuldigen.

    Antwoord
  4. Janneke

    Hi Olaf, in eerste instantie denk ik: Ja! ik zou schieten. En dan: wat zullen de gevolgen zijn. Is er dan misschien iemand in het Kremlin die opdracht heeft gekregen om bij zo’n daad op DE KNOP te drukken. Hoeveel meer doden en ellende volgt er dan. Wat een moeilijke vraag is dit. En toch: ja, ik zou denk ik in het moment schieten, want we weten nu ook niet tot wat Poetin werkelijk in staat is, hoeveel meer ellende hij nog gaat aanrichten…

    Antwoord
  5. Annet

    Ik zou niet schieten maar hem tussen het oorlogsveld zetten.
    Poetin en zijn handlangers hun leven lang persoonlijk zorg laten dragen voor alle slachtoffers en het land weer opbouwen wat ze hebben verwoest.
    We hebben de aarde te leen om er goed voor te zorgen dat is ons hoogste doel. Vrede op aarde en aan de mensen een welbehagen.

    Antwoord
  6. Alisa

    Prachtig verbeeld dit gewetensdilemma, Olaf! Ik ben in mijn familie bijna op zo’n zelfde punt geweest, waarin ik iemand wel had willen vermoorden om anderen te beschermen. Ik had natuurlijk geen pistool en een gevecht met een zwaard zou ik vast verloren hebben, dus alleen al daarom kwam het er niet van 😉 Maar de energie heb ik zeker gevoeld. Dat ik toch niet in de strijd ben gebleven, maar uiteindelijk heb losgelaten, was omdat een slechterik nooit alleen is, hij heeft medestanders die hem niet doorzien en steunen en bovendien is hij zó vervangen door een volgende slechterik. Het helpt niet zolang hij niet door de betrokkenen doorzien wordt. Dat geldt voor Putin, het geldt evengoed voor allerlei figuren die in de westerse wereld aan de touwtjes trekken.
    Overigens vermoed ik dat Putin zich inmiddels op zijn oude dag vol laat spuiten met testosteron, zoals tegenwoordig in de mode raakt voor oudere mannen. Zo kan hij het gespierde bovenlijf blijven etaleren waar hij blijkbaar zo trots op is ;)) Maar mannen worden daar ook akelig agressief van.

    Antwoord
  7. Angela

    Onrecht kan je niet fiksen. Dood en verderf kan je niet met liefde tot leven wekken. Shiften wat dood en verderfelijk diep begraven en geloven dat er een nieuw zaadje uit de aarde ontspruit. Shiften is het meest moeilijke wat er bestaat want je moet werkelijk geloven in gerechtigdheid en vertrouwen dat het ook voor jezelf geldt, terwijl alles wat je dierbaar is met de grond gelijk wordt gemaakt.

    Antwoord
  8. willy kemseke

    Deze morgen tijdens de Eucharistieviering nagedacht over uw tekst “zou je schieten”
    In ieder geval een tekst om over na te denken
    Ik zou het niet weten, net zoals vele dingen in het leven . Misschien de eerste reactie zou kunnen schieten zijn, Een andere reactie zou kunnen een tirade aan (scheld-) woorden zijn ….weet je wel wat je aanricht? zie je die beelden op TV? Wat met de vele verscheurde gezinnen , families leefgemeenschappen? Doen al die moordpartijen u niets? Denk je eens aan de vorige oorlogen en moordpartijen enz. Waarschijnlijk zou zelfs de beste redenaar niet in staat zijn het tij te keren, die … op een ander gedacht te brengen.
    Als een kat in het nou gedreven wordt…. Als een leeuw zijn prooi ziet…. Als als als ….
    Na wat er zou gebeuren, schieten of niet schieten…hoe zou ik reageren ?Hoe zou ik met mijn geweten in het reine komen? Zou ik spijt hebben van het gedaan of niet gedaan te hebben? Ik heb waarschijnlijk geen recht om iemand het leven te beroven? Ook in zulke gevallen ?
    IK WEET HET NIET…ik ben maar een mens….IK BEN EEN MENS, GEEN BEEST

    Antwoord
  9. Leen Meulenijzer

    Wraak, haat vraagt veel
    negatieve energie , energie die jezelf nodig hebt om met het onrecht dat jou of je dierbaren is aangedaan,om te gaan,energie die je ook nodig hebt om op een constructieve manier het onrecht te proberen stoppen of het los te laten.
    Dit belet niet dat in eerste reactie kwaad, gefrustreerd mag zijn.
    Dit belet niet dat je jezelf mag verdedigen met als doel om jezelf te beschermen en het geweld te stoppen.

    Antwoord
  10. petra

    Raar dat er hier een kant zou gekozen worden. Onvoldoende kennis leidt vaak tot verkeerde beslissingen.
    Het stoort me dat er bij de dagelijkse gedachte hier zo over Poetin wordt gesproken.
    Eerst was er corona, dan Poetin, dan het klimaat. Klopt dit allemaal wel?
    Of de ander correct handelt, daar hebben we niet voldoende kennis van.
    Hoe wijzelf in het leven staan wel. Ik vind dat daar al voldoende werk mee is om onszelf op een hoger niveau te brengen.
    En als we dat allemaal doen, gaan het collectief veld ook omhoog.
    Dus, werk aan de eigen winkel.

    Antwoord
    • Marleen

      Petra, ik ben het helemaal eens met jou reactie

      Antwoord

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *